پاسخ
علامه سید عبدالحسین شرف الدین اشکال مذکور را نقل کرده و به چند وجه آن را پاسخ داده است :
اول : احتمال مذکور اجتهاد است د رمقابل نص، زیرا در چندین روایت که به حد تواتر می رسد این مطلب وارد شده که آیه مذکور در شان علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نازل شده و اختصاص به آنان دارد حتی وقتی ام سلمه خواست در زیر جامه داخل شود پیغمبر اکرم (ص) جداً او را ممنوع ساخت . دوم : اگر آیه درباره زنهای رسول خدا نازل شده بود باید به صورت خطاب مونث ادا شده باشد و بگوید انما یرید الله لیذهب عنکن الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا. نه به صورت جمع مذکر .
سوم : در بین عرب های فصیح ، مرسوم است که در بین کلماتشان جمله هایی را به عنوان جمله معترضه ذکر کنند . بنا براین مانعی ندارد بگوییم : خداوند متعال آیه مزبور را در بین آیاتی که در شان زنهای رسول خدا نازل شده قرارداده تا اهمیت موضوع را برساند و بدین نکته اشاره کند که چون اهل بیت پیغمبر از گناه معصومند نباید مورد تعرض کسی قرار گیرند حتی زنان پیغمبر هم حق تعرض بدانها را ندارند .
چهارم : درعین حالی که در قرآن کریم تحریفی واقع نشده و آیات آن کتاب آسمانی هیچ کم و زیاد نشده است اما این مطلب مسلم نیست که آیات و سوره های قرآن عینا به همان ترتیبی که نازل شده جمع و تدوین شده باشند مثلا هیچ بعید نیست که آیه مذکور تنها درباره اهل بیت نازل شده باشد ولی در موقعیکه آیات جمع و تدوین می شده آنرا در بین زنان پیغمبر گنجانیده باشند .
دلیل دوم : رسول خدا (ص) به فاطمه فرمود: خدا برای غضب تو غضب می کند وبرای خشنودی تو خشنود می شود .
حدیث مذکور را سنی و شیعه قبول دارند و در کتابهای خو نوشته اند برطبق این حدیث هرجا فاطمه غضب کند خدانیز غضب می کند و هرگاه خشنود و راضی شود خدا نیز راضی و خشنود می گردد. البته این مطلب مسلم است که رضایت و غضب خدا مطابق واقع و حق است هرگز به کارهای زشت و خلاف حق خشنود نمی شود گرچه دیگری از آن کار خشنود شود هرگز از کارهای خوب و حق غضبناک نمی شود گرچه مبغوض دیگران باشد زیرا اگر معصوم باشد رضایت و غضبش برطبق موازین شریعت خواهد بود و هیچگاه برخلاف رضای خدا راضی نمی شود و هیچگاه از حق و کارهای نیک غضبناک نمی شود در چنین صورتی می توان گفت : اگر فاطمه علیها السلام غضب کند خدا غضب می کند و اگر خشنود شود خدا خشنود می شود .
اما اگر معصیت و خطا درباره اش روا باشد نمی توان به طور کلی گفت از غضب او خدا غضب می کند و از خشنودیش خشنود می شود مطلب را با مثالی روشن سازیم :
اگر فرض کنیم که حضرت فاطمه معصوم نباشد و اشتباه و گناه درباره اش جایز باشد در این صورت ممکن است بواسطه اشتباه یا تمایلات نفسانی بر خلاف حق و واقع چیزی را از کسی مطالبه کند و کارشان به نزاع و کشمکش منجر شود ولی طرف مقابل تسلیم نگردد و او را مغلوب سازد در اینصورت ممکن است آن حضرت غضبناک گردد و اظهار عدم رضایت کند آیا در چنین فرضی می توان گفت : چون فاطمه علیها السلام غضب کرده خدا نیز غضب می کند گرچه حق با طرف مقابل بوده است ابدا چنین کارزشتی را نمی توان به خدا نسبت داد .
بواسطه این روایت نیز می توان عصمت زهرا را اثبات نمود .
رسول خدا (ص) فرمود: فاطمه علیها السلام پاره تن من است هرکس او را خشمناک کند مرا خشمناک خواهد کرد .
این حدیث نیز درکتابهای سنی و شیعه موجود است و همه مسلمانان حتی عمر و ابوبکر به صحت آن اعتراف دارند . با بیان فوق این حدیث نیز بر عصمت حضرت زهرا دلالت دارد زیرا پیغمبر اکرم از گناه و خطا و تمایلات نفسانی معصوم است برکاری غضب می کند که مبغوض خدا باشد و به چیزی راضی می شود که رضایت خدا در آن باشد بنا براین در صورتی می توان گفت : هرگاه فاطمه غضب کند پیغمبر (ص) نیز غضب می کند که معصوم باشد و احتمال گناه و خطا درباره اش جایز نباشد.
یکی دیگر از شواهد عصمت حضرت زهرا این حدیث است : امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمود : زهرا بدان جهت فاطمه نامیده شده که شرو بدی دروجود مبارکش راه ندارد.
عقیده زهرا (ع) درباره زنان
علی بن ابی طالب علیه السلام می فرماید روزی با گروهی ازاصحاب خدمت رسول خدا بودیم پس آن حضرت به اصحابش فرمود: صلاح و مصلحت زن د رچیست ؟
هیچکس نتوانست جواب صحیحی بدهد . وقتی اصحاب متفرق شدند من به خانه رفتم و موضوع سئوال رسول اکرم را به فاطمه علیها السلام گفتم فرمود : من جوابش را می دانم صلاح زن در این است که مردان بیگانه را نبیند مردان بیگانه هم او را نبینند .
هنگامی که خدمت رسول خدا رسیدم عرض کردم فاطمه علیها السلام در پاسخ سئوال شما چنین فرمود : پیغمبر از سخن او تعجب کرد و فرمود : فاطمه پاره تن من است .
این موضوع قابل تردید نیست که دین مقدس اسلام برای ترقی و پیشرفت و آزادی زن گام های بلندی برداشته است و به منظور تامین حقوق او قوانین و احکام استواری تشریع نموده است . در تحصیل دانش به او آزادی داده است اموال و کارهایش رامحترم دانسته است درمورد تشریع قوانین اجتماعی منافع و مصالح واقعی بانوان نیز کاملاً رعایت شده است .
لیکن این مطلب قابل بحث است که آیا صلاح و مصلحت زن درمورد معاشرت و آمیزش با مردها بیگانه چیست ؟ آیا صلاح زنان در این است که عیناً مانند مردها در مجامع و محافل عمومی شرکت کنند و با بیگانگان خلطه و آمیزش داشته باشند ؟ آیا این مطلب به سود واقعی زنان است که آرایش کردن و بی بند وبار در مجامع مردها شرکت نمایند و خودشان را در منظر عموم قرار دهند آیا به صلاح زنان است که خودشان را در معرض چشم چرانی بیگانگان قرار دهند و برای آنان امکاناتی فراهم سازند که بتوانند از تمتع و لذت بردن بصری که یکی از تمتعات مهم است به طور رایگان منتفع و برخوردار گردند ؟ ایا به نفع بانوان است که هیچ نوع حریمی برای خودشان قائل نباشند و با مردان بیگانه اختلاط و امتزاج کامل داشته باشند و آزادانه به همدیگر نگاه کنند ؟ آیا به صلاح زن است که با وضعی ا زخانه خارج شود که چشم های نا پاک بیگانگان او را تعقیب کند ؟
یا اینکه صلاح جامعه بانوان در اینست که پوشیده و ساده از خانه خارج شوند و زینت هایشان را برای مردان اجنبی ظاهر نسازند و نه خودشان به بیگانگان نظر کنند نه اجازه بدهند بیگانگان به آنان نگاه کنند ؟ ایا وضع اول به صلاح عمومی بانوان تمام می شود و بهتر منافع آنان راتامین می کند یا وضع دوم؟ آیا وضع اول بهتر اسباب اسایش روحی و ترقی و پیشرفت ملت را فراهم می سازد یا وضع دوم ؟
پیغمبر اکرم (ص) این مساله مهم و اساسی اجتماعی را در معرض افکار عمومی اصحابش قرارداده و عقیده آنان را خواستار شد ولی جواب هیچ یک از اصحاب مورد پسند واقع نشد . وقتی خبر به حضرت زهرا رسید در پاسخ این مشکل چنین اظهار عقیده کرد که صلاح واقعی جامعه بانوان در اینست که نه مردان بیگانه را ببینند نه بیگانگان به آنان نظر کنند زهرائی که تربیت یافته دامن وحی و خانه ولایت بود بقدری جواب پرمغزی وارزنده ای به سئوال پیغمبر (ص ) داد و در پیرامون یکی از حساس ترین موضوعات اجتماعی اظهار عقیده نمود که رسول اکرم تعجب کرد و فرمود: فاطمه پاره تن من است .
اگر انسان احساسات خام را کنار بگذارد و بیطرفانه در این مساله بیندیشد و عواقب و نتائجش را بخوبی بررسی کند تصدیق می کند که پیشنهاد حضرت زهرا بهترین سرمشق و دستور العمللی است که می تواند منافع بانوان را تامین کند و ارزش و مقام آنان را در اجتماع محفوظ بدارد زیرا بانوان اگر به طوری از خانه خارج شدند و و با بیگانگان معاشرت نمودند که مردها توانستند انواع تمتعات را از آنان ببرند و در همه جا وسیله چشم چرانی را برایشان فراهم ساختند جوانان دیرتر زیربار ازدواج و تاسیس زندگی خانوادگی خواهند رفت روز بروز برتعداد دختران و زنان بی شوهر افزوده خواهد شد و این موضوع علاوه بر اینکه به ضرر اجتماع تمام می شود و مخصوصاً پدران و مادران را در محذورات و مشکلات سختی قرار می دهد ، مستقیماً به ضرر عمومی جامعه بانوان تمام خواهد شد زنان اگر زیبایی خودشان را در معرض دید همگان قرار دادند و در بین بیگانگان دلربایی کردند و یک قافله دل همره خویش بردند چون مردها غالبا با محرومیت مواجه می شوند و دسترسی ووصال بدون قید و شرط برایشان فراهم نمی شود بیماریهای روانی وضعف اعصاب و خودکشی ها و ناامیدی های زندگی در بین جوانان و مردان فراوان خواهد شد .
نتیجه این موضوع نیز به طور غیر مستقیم عاید بانوان خواهد گشت در اثر همین چشم چرانی های آزاد است که بعضی از مردان،به انواع حیله ها و فریب ها متوسل می شوند ودوشیزگان معصوم و ساده لوح را فریب می دهند و سرمایه عفت و آبرویشان را بذ باد میدهند و به وادی فساد و بدبختی رهسپارشان می سازدند.
زنان شوهر دار وقتی دیدند شوهرشان به سایر زنها نظر دارد ودر محافل و مجامع عمومی با آنان ارتباط دارد،غالبا حس غیرت آنان تحریک می شود وسوء ظن وبدگمانی بوجود می آید بنای ایراد و ناسازگاری را خواهند گذاشت و با جهت یا بی جهت کانون گرم خانوادگی را سرد و متزلزل خواهند ساخت و عاقبت یا منجر به جدایی و طلاق می گردد یا با همان وضع ناگوار و تلخ در زندان خانه زندگی می کنند و در انتظار پایان یافتن مدت زندان روز شماری می کنند وزن و شوهر همانند دو پلیس که مراقبت یکدیگر باشند از همدیگر مراقبت می نمایند .
مرد اگر توانست به زنان بیگانه نگاه کند قهرا دربین آنان زنانی خواهد دید که از همسر رسمی خودش زیباتر و جذاب تر است و بسا اوقات با زخم زبان و سرزنش اسباب ناراحتی همسرش را فراهم می سازد و بوسیله ایرادها و بهانه های بیجا کانون با صفای خانوادگی را به جهنم سوزانی تبدیل خواهد ساخت .
مردی که باید با فکر آزاد به کسب و کار و فعالیتهای اقتصادی بپردازد اگر هنگام رفت و آمد و در محل کار با زنان نیمه عریان و آرایش کرده تصادف کند قهرا تحت تاثیر عریزة جنسی قرار می گیرد و دلش مسخر دلبران می گردد چنین مردی نمی تواند با فکر ازاد به کسب و کار یا تحصیل و دانش مشغول باشد از فعالیت های اقتصادی نیز عقب می ماند و در تحمل این ضرر بانوان نیز شریکند .
زن اگر پوشیده باشد بهتر می تواند موقعیت و ارزش خودش را در دل مرد نگهدارد و منافع عمومی جامعه بانوان را حفظ کند و بنفع اجتماع قدم بردارد اسلام چون زن را یکی از اعضا مهم اجتماع می داند و چگونگی سلوک ورفتار او را در جامعه موثر می داند لذا این وظیفه بزرگ را از او خواستار شده که بوسیله پوشش خودش از عوامل انحراف و فساد جلوگیری کند وبرای ترقی و پیشرفت ملت و کمک به بهداشت عمومی فداکاری نماید . از این رهگذر است که عقیده نمود که صلاحشان در اینست طوری زندگی نمایند که نه مردان بیگانه را ببینند نه چشم بیگانگان بدانها بیفتد.